Opsporing Hr.Ms O 13

[Titanicje]

Zoektocht O-13

Heel voorzichtig waag ik het er nog een keer op.
Zijn er nog recente ontwikkelingen in de zoektocht
naar de O-13?

Zou mooi zijn als volgend jaar, 80-ste verjaardag
verdwijning, het mysterie zou zijn opgelost.

[j.sprong]

Op Facebook heeft "O13 Still On Patrol" een bericht gedeeld. (25 maart 2019).

Het team van Santi is weer terug, en heeft verschillende wrakken gevonden en onderzocht. Helaas nog geen spoor van de Orzel en de O13, maar we zullen blijven zoeken!
Heel veel dank aan het team en vooral Tomasz Stachura, die geen kans onbenut laat om te speuren!


Het onderzochte gebied.


Het onderzoekschip.

Bron: facebook.


De kans op succes kan nog toenemen als het zoekteam de beschikking krijgt over speciale sonarapparatuur waarmee ook diep onder het zand gezocht kan worden.

[Titanicje]

Zoektocht O-13

Dankjewel Hans voor deze update. Zelf niet meegekregen omdat ik geen
Facebookaccount heb. Aan sommige modernismen doe ik als oudere jongere
niet mee .

Het meest recente bericht te dezer zake van vrijwel gelijke strekking op de
aan de O-13 gewijde website van medeforumist Rienstra dateert van 19
december 2018.

Vriendelijke groet,
Titanicje

[bdb]

Zoektocht O-13

Duikers die op de Noordzee hebben gezocht naar het wrak van de Nederlandse onderzeeboot O-13 keren vandaag (14 jul 2019) terug in de haven van Scheveningen.
De expeditieleden van de stichting Duik de Noordzee Schoon speurden ruim een week naar de in juni 1940 verdwenen onderzeeër op de Doggersbank. De duikers vonden weliswaar het wrak van een duikboot, maar het bleek niet om de O13 te gaan. Welke onderzeeër er wel ligt, moet nog worden vastgesteld.

bron: https://www.hln.be/nieuws/buitenland...woii~aa50cbdf/

bdb

[j.sprong]

De Doggersbank is bijna 300 kilometer lang en bevindt zich zowel in het Britse, Deense, Duitse, als Nederlandse deel van het continentaal plat. De Doggersbank rijst uit circa 40 meter diep water op tot 13 meter onder de zeespiegel, en is dus circa 27 meter hoog. De bodem bestaat grotendeels uit zand.
Dit zand is door stroming en golven altijd in beweging. zodat het bijzonder moeilijk zoeken zal zijn.

Als het zoekteam de beschikking zou krijgen over speciale sonarapparatuur waarmee ook diep onder het zand gezocht kan worden, kan de kans op succes nog toenemen.

[j.sprong]

Op 21 juni 1940 werd de O 13 terug verwacht, toen ze op 28 juni nog niet terug was werd ze als vermist vermeld. 21 juni wordt sindsdien gezien als de overlijdensdatum van de 34 bemanningsleden.
Dit jaar ( 2021) zal de Mijnendienst Modulaire Groep (MMG) met het civiele schip de GeoSea, de zoektocht naar de O13 vervolgen. De MMG beproeft toekomstige apparatuur voor de toekomstige mijnen opsporingscapaciteit en zal dit doen in gebieden m.b.t. de O13.
Het schip GEOSEA (IMO: 9242431, MMSI: 245406000) is een Research Vessel schip, gebouwd in 2002 en varend onder de vlag van Nederland.
De GEOSEA is is sinds 2020 voor vijf jaar onderdeel van de marinevloot. De Koninklijke Marine verwacht het eerste Nederlandse mijnenbestrijdingsvaartuig in 2025. Om die periode te overbruggen, wordt de Geosea van de firma N-Sea gehuurd.

[j.sprong]

Still on patrol.

Een andere mogelijkheid is dat de O 13 door de Poolse onderzeeboot Wilk is geramd. De Wilk rapporteerde op 20 juni een onbekende vijandige onderzeeboot te hebben geramd. In de rapportages van de Wilk zitten echter een aantal onduidelijkheden. De beschadigingen aan de Wilk waren dusdanig klein dat het waarschijnlijker is dat ze op een drijvende mijn is gelopen..

De beschadigingen zouden klein zijn geweest aan boord van de onderzeeboot Wilk, en het waarschijnlijker is dat ze op een mijn is gelopen.
Ik vind de beschadigingen nogal aanzienlijk, wanneer ik op "uboat.net" het volgende lees:

At 0025A/20, when in position 56°50'N, 03°37'E, ORP Wilk (Kpt.mar. (Lt.Cdr.) B. Karnicki) was severely shaken and the after part of the submarine was lifted out of the water by what was first thought to be an explosion. Wilk's forward motion was checked twice within three seconds. Wilk continued to shutter for about ten seconds.
Although it was first thought that the stern was lifted out of the water it was later considered to be due to striking a submerged submarine. Ratings in the forward half of the submarine reported wire scraping along the hull. The officer of the watch subsequently reported that he had seen a dark shape which disappeared before Wilk reached it.
A very severe jarring effect was felt which broke some electric light bulbs, threw ratings out of their hammocks in the after end of the ships and put the Sperry compass out of action.
A main engine circulating water pipe split as did the connection between the main line and the after mining tank which was found to be leaking from the sea probably due to distortion from the after hydroplane shaft which passes through it.
About 10 tons of water entered the engine room before the leaks could be located and repaired.
Very severe vibration occurred when the port shaft was started and its use had to be discontinued thereafter.
Considerable vibration also occurred in the starboard shaft which could not be run at speeds of over 5 knots.
The after hydroplanes were damaged and could only be operated though 8 degrees in either direction.

Als de onderzeeboot Wilk op een drijvende mijn gelopen zou zijn, zou ze mijns inziens gezonken zijn.

Hr Ms O13, still on patrol.

[j.sprong]

Admin: Onderstaande discussie afkomstig uit het topic "Model hr ms O-13" (https://www.dutchfleet.nl/forum/mari...del-hr-ms-o-13) naar deze draad overgebracht:


Het dekkanon verviel al in de "ontwerpfase".
Ik vermoed dat de boten van de O12-klasse, in de Noordzee, met haar lengte van 60 meter, wel onder water kon. Echter naar Engeland zal zij boven water hebben afgelegd.
Deze serie was immers bedoeld voor operaties in ondiepe zeeën en kustwateren, maar hebben in de oorlogsjaren ook in "blauw water" geopereerd.


Onderstaande uit de Bron: "Traces of War".

Verder werden de nieuwe onderzeeboten, (O-12 klasse) die in 1931 en 1932 in dienst gesteld werden, voor het eerst volledig uitgerust met 53,3cm torpedolanceerbuizen waarvan vier boegbuizen en één hekbuis. Om de stroomlijn van de boten niet teveel te onderbreken werd in het ontwerp afgezien van een dekkanon. In plaats daarvan werden twee 40mm mitrailleurs geplaatst die in waterdichte compartimenten opgeborgen konden worden.

De O 12-klasse onderzeeboten waren ook de eerste Nederlandse onderzeeboten die beschikten over twee periscopen die elektrisch in- en uitgeschoven konden worden. Een grote tegenvaller van het ontwerp was de slechte stabiliteit van de boten als zij aan de oppervlakte voeren. In de jaren 1936 en 1937 werd dit probleem aangepakt door bij de vier boten de middelste ballasttank te vergroten en het topgewicht te verminderen door de beide 40mm mitrailleurs en één van de airconditioners te verwijderen.

Ik kan mij goed voorstellen dat er toch in ieder geval wel 1 mitrailleur van 40 mm beschikbaar zou moeten zijn tegen aanvallen vanuit de lucht.

[j.sprong]

Het dekkanon verviel al in de "ontwerpfase".
Ik vermoed dat de boten van de O12-klasse, in de Noordzee, met haar lengte van 60 meter, wel onder water kon. Echter naar Engeland zal zij boven water hebben afgelegd.
Deze serie was immers bedoeld voor operaties in ondiepe zeeën en kustwateren, maar hebben in de oorlogsjaren ook in "blauw water" geopereerd.

Uit: "Gaasterland in de tweede wereldoorlog".

De kustlichten ten zuiden van Egmond werden gedoofd en de diverse onderzeeboten, bestaande uit Hr.Ms. O9, O10 en O13, kregen order zee te kiezen en onder water de ontwikkeling af te wachten. Bij een Duitse landingspoging moesten zij zonder verdere orders de vijandelijke vloot aanvallen. De verwarring werd nog groter toen er de volgende morgen vliegtuigen boven hetzelfde gebied verschenen.

Bron: https://www.gaasterlandinwo2.nl › johannes-nagelhout

[FreekS]

Ben niet geheel overtuigd dat O-13 onder water naar Engeland zou zijn gevaren: uit: defensiewiki

“Tijdens de Duitse aanval op Nederland in 1940 patrouilleerde de O 13 voor de Nederlandse kust en werd het schip meerdere malen aangevallen door Duitse vliegtuigen. Op 10 mei 1940 vertrok de O 13 onder begeleiding van mijnenveger Jan van Gelder naar Zuid-Engeland. Op 11 mei 1940 arriveerden deze schepen 's middags in het Engelse Portsmouth. “

a. Om aangevallen te worden moeten de boten boven water hebben gevaren
b. Ik betwijfel of men op batterijen van NL naar Portsmouth zou halen (of zelfs maar een deel).
c. “Onder begeleiding van mijnenveger Jan van Gelder….

[Horneman]

Zie Monografie O 13: Bijlage 12. Chronologisch verslag van Hr.Ms. O 13, aanvangende vrijdag 10 Mei 1940 0000 MTA tot aankomst te Portsmouth. Hierin wordt duidelijk geschreven dat de boot boven water naar Engeland gaat. Dit verslag bevat 5 blz en is geschreven door Vorster.

[j.sprong]

Ben niet geheel overtuigd dat O-13 onder water naar Engeland zou zijn gevaren: uit:

a. Om aangevallen te worden moeten de boten boven water hebben gevaren
b. Ik betwijfel of men op batterijen van NL naar Portsmouth zou halen (of zelfs maar een deel).
c. “Onder begeleiding van mijnenveger Jan van Gelder….

Hr Ms onderzeeboot O13 zal zeker niet onder water maar boven water de afstand naar Engeland hebben afgelegd.
De O12-klasse had, onder water een bepekte actieradius, nl 26 zeemijlen bij 8 knopen (is iets meer dan 48 kilometer) onder water Daarom was het ejgenlijk een "duikboot", en geen onderzeeboot.
Maar er ging meer aan vooraf

In dezelfde Bron door mij gepost in #25,

Hr.Ms. O9, O10 en O13, kregen order zee te kiezen en onder water de ontwikkeling af te wachten.
’s Morgens om tien voor negen op 14 april 1940 werd de O13 door een Franse bommenwerper bedreigd. De O13 opende daarom het vuur en verjoeg de bommenwerper. (note: hieruit blijkt dat de O13 idd. minstens 1 mitrailleur aan dek moet hebben gehad). De spanning nam in de loop van april 1940 verder af waardoor en vanaf 27 april 1940 weer verlof werd toegestaan. Op 4 en 5 mei 1940 kwamen er bij het Algemeen Hoofdkwartier berichten binnen dat een Duitse aanval op Nederland aanstaande was. Het werd concreet toen de militaire attaché in Berlijn op 6 mei seinde dat woensdag 8 mei 1940 de dag van de aanval zou zijn. De commandanten van de divisie onderzeeboten, bestaande uit de O9, O10 en O13 krijgen op 7 mei 1940 een operatiebevel voor het geval de oorlog zou uitbreken. In dit bevel stond dat bij daadwerkelijk geconstateerde oorlogshandelingen, zonder nader bevel, met de volle inzet tot de aanval moest worden overgegaan.
Op 9 mei 1940 was de dreiging van een naderende inval van de Duitsers zo hoogopgelopen dat de chef marinestaf, Viceadmiraal J. Th. Furstner, omstreeks 6 uur ’s avonds de eerste graad van paraatheid bepaalde voor alle marine onderdelen langs de Nederlandse kust. Personeel dat op dat moment wachtliep, werd erop uitgestuurd om de bemanningsleden van alle schepen op te roepen om aan boord te gaan. Iedereen moest zich naar zijn post begeven. Tijd om afscheid te nemen was er niet. Op 20.45 uur deelde de opperbevelhebber der strijdkrachten Generaal Winkelman mee: ‘Van de grens komen zeer verontrustende berichten binnen. Weest derhalve hedennacht bijzonder op uw hoede’. Schout-bij-nacht H. Jolles, stuurde rond middernacht aan onderzeebootcommandant E.H. Vorster de opdracht om – samen met de O9 en de O10 - de marinebasis in Den Helder te verlaten. Johannes stond op de lijst van opvarenden. Er moest langs de Nederlandse kust gepatrouilleerd worden. 's Nachts om halfdrie namen de boten op periscoopdiepte een afwachtende positie in. Dat was zo’n tweeënhalve mijl uit de kust tussen Bergen en Egmond. Om vier uur ’s morgens ging de O13 nog dieper onder water omdat er vanuit het westen onbekende vliegtuigen laag overvlogen. Later bleken dit Duitse vliegtuigen te zijn geweest.
De O13 ging weer op periscoopdiepte varen en even later ging men bovenwater. Om 5.15 uur werden de O13 en enkele in de buurt varende vissersboten beschoten door een Duits vliegtuig. Om 06.30 uur ontving de O13 het officiële bericht van de Schout-bij-nacht H. Jolles: ‘Oorlogstoestand met Duitsland, bondgenoten Engeland en Frankrijk’. Op 10 mei 1940 werd het bevel ontvangen om naar Engeland te varen. Reden hiervan was dat het inzetten van onderzeeboten in deze fase als zinloos werd gezien.

Dit citaat "Op 10 mei 1940 werd het bevel ontvangen om naar Engeland te varen. Reden hiervan was dat het inzetten van onderzeeboten in deze fase als zinloos werd gezien" zal ongetwijfeld boven water varend afgelegd zijn, in verband met de actieradius.

De schrijver dezes, stelt het op prijs om aan bronvermelding te doen, dus bij deze:

Bron: https://www.gaasterlandinwo2.nl/

Het boven water komen van een onderzeeboot noemt men "het rijzen" van de boot.

[j.sprong]

De O13 opende daarom het vuur en verjoeg de bommenwerper. (note: hieruit blijkt dat de O13 idd. minstens 1 mitrailleur aan dek moet hebben gehad). .

Marineschepen.nl, beschrijft bij wapensystemen O12 - klasse:

2x 40 mm machinegeweer (later verwijderd)
1x 12.7 mm machinegeweer.

In de jaren 1936-1937 tijdens de verbouwing zal, naar ik aanneem, n.a.v. de instabiliteit deze aanpassing gemaakt zijn om de slagzij van soms wel 35 graden te verkleinen en met het 12.7 mm machinegeweer WO2 ingegaan zijn.

https://marineschepen.nl/schepen/o12.html

[j.sprong]

[SIZE=14px][COLOR=#000000]Hr Ms onderzeeboot O13 zal zeker niet onder water maar boven water de afstand naar Engeland hebben afgelegd.
De O12-klasse had, onder water een bepekte actieradius, nl 26 zeemijlen bij 8 knopen (is iets meer dan 48 kilometer) onder water Daarom was het ejgenlijk een "duikboot", en geen onderzeeboot.

De onderzeeboten van de O12 - klasse, hadden 120 batterijen aan boord, die voor 3 uur, 5610 Ah konden leveren.