Gezocht machinisten Hr. Ms. Overijssel, D 815 van Westreis 14-09-1971 tot 13-05-1972

[voor machinekamer]

Foto 1: Ons olielaadpunt op Curacao, we kregen geen zegeltjes van Shell.
Foto 2 en 3: De commandeur A.S. de Vries wordt aan boord door onze commandant ontvangen.
Foto 4: Binnenkomst Curacao.
Foto 5: We meren af aan de Rima steiger naast de Hr. Ms. Groningen, D 813.
Foto 6: Kaart van onze heenreis.

Vandaag precies 50 jaar geleden:

Olieladen te Caracasbaai, aankomst te Willemstad.

Op deze dinsdag 05-10-1971 is het nog aardedonker als in de vroege ochtend de Hr. Ms. Overijssel, D 815 de Caracasbaai aandoet om olie te laden.
Degenen die niet op meerrol stonden aanschouwen bij "overal"verbaasd die "kale rots".
Het olieladen zelf wil niet erg vlotten maar verloopt, eenmaal op gang gekomen, te voorspoedig.
We houden er een fikse vlek op BB-kant aan over.
Als de Hr. Ms. Overijssel, D 815, na door commandeur A.S. de Vries persoonlijk ontvangen te zijn, tenslotte even na 09:00 uur de pontjesbrug ziet opengaan, blijft die vlek voor de zwaaiers aan de Pundakant zorgvuldig verborgen en opvallend baroe meert de Hr. Ms. Overijssel, D 815 af langszij Hr. Ms. Groningen, D 813.
De uitreis zit er op.

[voor machinekamer]

Vandaag precies 50 jaar geleden:

Het eerste optreden van de TTO ( Torenstra's Transport Onderneming )

Op deze woensdag 06-10-1971 zien wij een paar Amerikaanse oorlogsschepen op de Brionwerf liggen; bij navraag blijkt dat we daar de eerstkomende vaarperiode de oefening "Doria Salut "mee zullen gaan uitvoeren.
Hr. Ms. Groningen, D 813 en het op het vliegveld "Hato "gestationeerde vliegtuigsquadron 1 ( S2N Trackers ) zijn ook van de partij.
Aan boord van de Amerikaanse schepen USS Francis Marion, APA 249, USS Charleston, LKA 113 en USS York County, LST 1175 hebben ca. 280 Nederlandse mariniers, afkomstig van MSK Suffisant en MSK Savaneta, zich ingescheept, op het eiland Vieques, nabij Puerto Rico,zullen zij met hun Amerikaanse maatjes gemeenschappelijk een landingsoperatie uitvoeren.
Waarom en waartoe dit alles?
Wel, het operatiebevel vermeldt de volgende situatieschets:
Op het goede eiland Vieques, ten oosten van Puerto Rico, is de situatie onoverzichtelijk geworden ( voor oefening natuurlijk ), nadat rebellen vele plantages bezet hebben.
De regering van het eiland voelt zich zo bedreigd dat hulp van buiten af noodzakelijk is.
Een beroep op de NATO-landen is reeds gedaan en niet vergeefs.
De Verenigde Staten en Nederland zullen steun geven en een landing met mariniers zal uitgevoerd worden.
Tot zover dit sterke verhaal.

[voor machinekamer]

Vandaag precies 50 jaar geleden:

Vertrekken naar zee, te samen met de Hr. Ms. Groningen, D 813 en VSQ 1 voor Doria Salute III.

Op deze donderdag 07-10-1971 vertrekken beide zusterschepen, de Hr. Ms. Groningen, D 813 en de Hr. Ms. Overijssel, D 815 naar zee en vormen samen en beschermende eenheid van de nauwelijks bewapende Amerikaanse oorlogsschepen.
Aan boord van de Hr. Ms. Groningen, D 813 heeft de commandant zeemacht Nederlandse Antillen, commandeur A.S. de Vries, zich ingescheept die de leiding zal hebben bij de opmars-fase naar Vieques.

[voor machinekamer]

Vandaag precies 50 jaar geleden:

Seamex met de USS Francis Marion, APA 249.

Op deze vrijdag 08-10-1971 valt er weinig te vertellen over onze opmars naar Vieques anders dan dat we onderweg een Seamex ( bevoorradingsoefening ) uitvoeren met de USS Francis Marion, APA 249 en we op tijd Vieques bereiken, wat tenslotte de opdracht is.

[voor machinekamer]

Vanaf morgen is mijn aanwezigheid ergens anders benodigd en wordt de rubriek "Vandaag precies 50 jaar geleden"onderbroken.
Wat later zal ik voorlopig afsluiten met zaterdag 09-10-1971 en nadat ik weer op mijn honk zit zal er een inhaalslag worden gemaakt tot aan de juiste datum.

[voor machinekamer]

Foto 1: kaart met ligging Roosevelt Roads op Puerto Rico;
Foto 2,3 en 4: Landing van de mariniers op Vieques tijdens Doria Salute III
Foto 5: USS Hermitage, LSD 34.

Vandaag op een paar uur na 50 jaar geleden:

Debarkeren VSQ 1 te Roosevelt Roads, laden olie.

Op deze zaterdag 09-10-1971 verlaten wij alleen het verband en stomen op naar Roosevelt Roads.
Doel van dit korte bezoek is het aan boord ingescheepte detachement grondpersoneel van squadron 1 aan wal te zetten.
Na vertrek uit deze haven stoomt het schip terug naar de achtergelaten schepen, die allen ten anker liggen om het overige deel van de dag zg. "scheepsvuursteun"te geven aan de gelande mariniers.
Daadwerkelijk wordt er geen schot gelost want op de oefenorders staat dat er slechts "op papier"geschoten zal worden.
Inmiddels heeft USS Hermitage, LSD 34, eveneens een Amerikaans landingsschip, zich bij het verband gevoegd.

[voor machinekamer]

Gisteren avond bereikte ons het bericht dat onze toenmalige korporaal hofmeester A.J.B. ( Nol ) van Dam op 08-09-2021 op 82 jarige leeftijd is overleden.

Nol een behouden vaart

[voor machinekamer]

Vandaag precies 50 jaar en 14 dagen geleden:

Overnachten te Roosevelt Roads, nacht passagieren voor minderjarigen met toestemming van de ouders ( ! ? ! ).

Op deze zondag 10-10-1971, zullen we de oefening de oefening laten en een kijkje gaan nemen op de wal.
Nog geen San Juan maar wederom "Roosie Roads".
Op de platvoet ( tussen 16:00 en 20:00 uur ) lopen de Hr. Ms. Groningen, D 813 en de Hr. Ms. Overijssel, D 815 in kiellinie ( achter elkaar ) de haven binnen.
Het vertrek naar zee is om 11:00 uur de volgende dag bepaald.
Er kan uiteraard gepassagierd worden, waarvan velen gretig gebruik maken.
Roosevelt Roads is een typische Amerikaanse basis met een grote PX store ( + winkel waar alles werkelijk verkrijgbaar is ), een klein vermaakcentrum, vele soorten bars en "messes"en het blijkt te liggen in een prachtig stukje natuur schoon.
"Je burgerpak luchten"en ëven je benen strekken"zijn de meest gehoorde redenen om de wal op te gaan.
Velen maken het niet te laat, immers de volgende dag zal na vertrek oorlogswacht gelopen worden.

[voor machinekamer]

Vandaag precies 50 jaar en 13 dagen geleden:

Vertrek naar zee, AKWARD, een UZI leert zwemmen en SB slope valt uit de takels.

Op deze maandag 11-10-1971, 1 uur na vertrek, om precies te zijn 12:08 uur blaast de tamboer met veel verve "Bakboordsoorlogsdivisie op post".
Twe volle dagen, waarin alle mogelijkheden en onmogelijkheden van ons oorlogsschip zullen worden getest, volgen op dit signaal.
Dezelfde avond nog wordt een ÄKWARD" oefening gehouden, ten anker liggend, even zuid van Vieques.
De opzet van deze oefening is dat kikvorsmannen vanaf de wal een aanval zullen doen met kleefmijnen op de "nietsvermoedende"schepen.
"Helaas"krijgen wij geen aanval te verduren, doch als bijzonderheid staat in het journaal vermeld dat "kort na aanvang strijken de SB sloep uit de takels valt".
Tevens laat een van de op post staande uitkijken die avond een UZI buitenboord vallen.
Wie weet heeft een eventuele agressieve kikvorsman de schrik nog van deze missers in de benen zitten.

[voor machinekamer]

Vandaag precies 50 jaar en 12 dagen geleden:

Gaan door met Doria Salut III, waar is de doelboot van de York County gebleven?

Op deze dinsdag 12-10-1971, zal in de ochtend de grote landing plaats vinden teneinde de plaatselijke troepen bijstand te verlenen, zoals vermeld staat in het operatiebevel.
Nadat de Hr. Ms. Groningen, D 813 en de Hr. Ms. Overijssel, D 815 de kust van het eiland gebombardeerd hebben met het 12 cm. geschut en het gebied eveneens door vliegtuigen is bestookt bestormen de eerste verkenningstroepen met kleine landingsvaartuigen de kust.
Weldra volgt een massale aanval van ca. 2000 Amerikaanse en Nederlandse mariniers.
Naderhand zullen wij begrijpen dat de landingen in hun geheel zeer geslaagd kunnen worden genoemd.

Met de Britse marineautoriteiten is afgesproken dat de Hr. Ms. Groningen, D 813 en de Hr. Ms. Overijssel, D 815 met HMS Lowestoft, F 103 ( een Engels fregat ) diezelfde dag zullen oefenen.
Om 12:00 uur wordt rendez-vous gemaakt.

Voor ons schip loopt een en ander niet volgens plan, want bij de eerste de beste oefening ( manoeuvreren in verband ) wordt in het scheepsvlak van de achter machinekamer olie geconstateerd.
Te veel om normaal mee door te varen, dus lenspompen is noodzakelijk.
Hiertoe moeten wij volgens internationale voorschriften minimaal 100 mijlen van het land verwijderd zijn.
De oefening wordt afgebroken, we stomen uit en na het lenspompen gaat het linia recta naar San Juan, voor een driedaags bezoek.

[voor machinekamer]

Vandaag precies 50 jaar en 11, 10,9 en 8 dagen geleden:

13-10-1971 Arriveren te San Juan.
14-10-1971 Luis Cardenas gaat zwemmen.
15-10-1971 Veel regen, velen kopen een zonnestoel in de PX store.
16-10-1971 Een machinist gaat droog zwemmen; we vertrekken naar Aruba.

Vlak voor de haveningang ligt de Hr. Ms. Groningen, D 813 reeds te wachten.
Ten 09:00 uur stomen de Hr. Ms. Groningen, D 813 en de Hr. Ms. Overijssel, D 815 de haven van San Juan binnen.
Wij meren af aan de steiger van de Amerikaanse marine.
Daar zullen wij tot 16-10-1971 blijven liggen.
Een ieder wet de weg op zijn eigen wijze wel te vinden in San Juan.
Vooral de oude binnenstad, door de Amerikanen met "Down Town "betiteld, is bijzonder in trek.
Helaas kan een excursie naar het bekende "Rainforest"( = regenwoud ) niet doorgaan, aangezien de gehuurd bussen van automatische versnellingen voorzien zijn; voor het geweldig heuvelachtig gebied geldt een verbod voor dit soort aandrijving.
Wel gaan verschillende tochten naar de prachtige stranden.
Een omvangrijke machinist gaat de nacht voor het vertrek nog uit zwemmen, maar hij duikt in een leeg zwembad ( was vol toen hij de wal op ging ).
Helaas moet hij door de opgelopen verwondingen vliegsgewijs naar Curacao terugkeren.
Op 16-10-1971 schepen we de mariniers van Curacao en van Aruba in, alsmede het detachement van de MLD en vertrekken naar Aruba.

[voor machinekamer]

Vandaag precies 50 jaar en een paar dagen geleden:

17-10-1971 Komen aan te Aruba, een matroos wordt bevorderd, Savaneta wordt door ons scheepselftal verslagen met 2-0.
18-10-1971 Zonnen op Eagle Beach.
19-10-1971 Vertrekken naar Willemstad.
20-10-1971 Halen mariniers af op Brion en brengen ze naar Aruba.
21-10-1971 Vertrekken uit Oranjestad en komen aan te Willemstad.

Nu krijgen we de grote "truc", gebruik makend van het feit dat de mariniers van Savaneta aan boord zijn knoopt de commandant een tweedaags bezoek aan Aruba aan deze reis vast.
Wij zien nog dat de Hr. Ms. Groningen, D 813 tracht op 4 ketels 36 knopen te lopen, wat zij bijna haalt.
Wij gaan, zoals reeds vermeld, naar Aruba en ontschepen aldaar de mariniers.
Er wordt door velen gebruik gemaakt van de vrije stranden, sommigen lopen des avonds te flaneren door Oranjestad, maar de meesten bezoeken de door de O.S. en O. georganiseerde dansavond in het Gemeenschappelijk Militair Tehuis.
Onvergetelijk is het enthousiasme van het Arubaanse schoon tijdens het dansen op het ritme van onze eigen scheepsband.
Op 19-10-1971 vertrekken we naar Curacao om aldaar de mariniers van Suffisant terug te brengen.
Op 20-10-1971 schepen we op de Brion steiger mariniers van Savaneta die met een Amerikaans landingsvaartuig naar Curacao zijn gebracht in om ze naar Aruba te brengen.
Op 21-10-1971 vertrekt het schip vanuit Oranjestad naar Willemstad om daar twe weken in onderhoud te aan.
Dit betekent het einde van een leerzame vaarperiode in de Caribische wateren.
Van de ( Amerikaanse ) Commandant Amphibische Eenheden nummer 429 ontvingen wij nog een bedanktelegram n.a.v. "DORIA SALUTE".

[voor machinekamer]

Vandaag precies 50 jaar en een paar dagen geleden:

22-10-1971 Wordt er een elektromonteur bevorderd.
23-10-1971 Ons blauwgoed wordt aan de wal opgeslagen.

PUNDA:

Om van een stationsschip af de wal op te gaan in Willemstad bestaan er twee mogelijkheden.
Of je gaat lopend, of je gaat met de sloep naar Punda.
Als er watervervoer is, wordt uiteraard dit laatste verkozen boven het eerste, daar dit minder slijtage veroorzaakt aan de schoenzolen en bovendien energie besparend is voor lieden die in de loop der maanden enige reserve voorraad aangekweekt hebben in de vorm van een "buikje".
Nu valt lopen naar de Punda wel mee, daar het traject grotendeels "Berg Altena"af gaat.
Terug wordt het moeilijker, omdat de weg naar Parera niet alleen omhoog voert, maar vaak bemoeilijkt wordt omdat het plaatselijk vervoer nauwelijks te verkrijgen is.
Dit plaatselijk vervoer bestaat uit taxi's en ÄC boeren".
Deze "jongelui"hebben het vaak te druk met Amerikaanse toeristen naar en van fort Nassau te transporteren of naar en van de Brionwerf.
Als ze tenminste niet aan het staken zijn.

WORDT VERVOLGT.

[voor machinekamer]

Vandaag precies 50 jaar en een paar dagen geleden:

24-10-1971 Geen aantekening.
25-10-1971 Ons scheepselftal wint met 2-0 van Parera.


Het Punda zelf is bij uitstek geschikt voor de ( hoofdzakelijk Amerikaanse ) toerist, die Curacao ëven doet".
Hij vindt er bonte tropische kleuren, verwerkt in een bouwstijl die in Nederland omstreeks de 15e en 16e eeuw werd toegepast.
Bovendien vindt men er grote, op Amerikaanse leest geschoeide, winkels waar Uncle Sam met zijn eega zijn kooplust kan botvieren.
Het tenue van deze mensen is tijdens het winkelen "vrij".
Dit houdt in dat men in een kostuum verschijnt dat wij met de Carnaval nog niet zouden aantrekken.
De heren lopen gekleed in "shorts"van de heup gedragen tot circa een centimeter boven de knie.
Daaronder draagt men kniekousen tot een centimeter onder de knie.
Het geheel wordt gecompleteerd door een fotocamara met een lens met een zo groot mogelijke brandpuntafstand.
De dames zijn steeds "modieus"gekleed, met truitjes, rokken e.d. die een jongedame van een jaar of achttien grandioos hebben laten uitkomen, maar die bij die naar schatting vijftig plussers alleen nog maar goed zijn voor de lachspieren, ondanks de hoeveelheden plamuur die de dames kennelijk per dag op hun gezichten smeren.
Zijn de Heerestraat en de Breedestraat de winkelstraten voor de Amirikaan en voor ons, veel inwoners van Willemstad doen hun inkopen in Otrabanda, wat letterlijk Ändere Kant"betekent.

WORDT VERVOLGT

[voor machinekamer]

Vandaag precies 50 jaar en een paar dagen geleden:

26-10-1971 Geen aantekening.
27-10-1971 Geen aantekening.

Om van Punda in Otrabanda te geraken moet men over de Emmabrug, beter bekent als de "pontjesbrug".
Ook als de nieuwe brug gereed is, zal deze drijvende straat ( uniek in de Caribean ) voor de voetgangers de voornaamste verbinding tussen beide stadsdelen blijven betekenen.
In Otrabanda aangekomen wordt het oog onaangenaam getroffen door een kale vlakte.
Voor de "brand"in 1969 hebben hier nog enkele hotels gestaan.
En dit was beslist een beter gezicht dan de huidige taxi standplaatsen.
Voor ons is Otrabanda belangrijk omdat hier twe zeemanshuizen zijn gevestigd.
Namelijk dat van het Leger des Heils en dat van Stella Maris.
Vooral het eerste ligt ons na aan het hart en de portemonnaie, omdat er hier veel souvenirs vandaan gehaald zijn.
Onze gedachten gaan nog even naar het dametje van het "leger", die altijd klaar stond om iemand te helpen, met wat dan ook, waarbij zij zich bediende van een mengeling van Engels en gebroken Nederlands.
Hadden we van het souvenirs kopen nog stapcenten over, dan gingen onze schreden meestal weer terug naar de Punda, om in The Barrel een drankje te gaan halen of om wat te eten.
The Barrel, gelegen aan de Kerkstraat, mocht zich verheugen in een vrij grote belangstelling van de bemaning van de Hr. Ms. Overijssel, D 815.
Genoeg gegeten en gedronken lukte het vaak nog de sloep te halen, zo niet dan moest men gaan lopen, op de volgende sloep wachten, of proberen een taxi te nemen.
Aan boord aangekomen, was het eventueel wachten op "Charly".
Charly met als ächternaam" zijn voornaamste bijverdienste "Kippekak".
Charly verkocht niet alleen kippepoten, maar ook Porkchops.
Dit zijn twee karbonaden in een sausje met patat frites gecompleteerd met pica's.
Begrijpt u nu waarom verschillende van ons een buikje hebben gekregen?
Maar in Nederland aangekomen gaan we weer sporten, hardlopen, naar het schip fietsen en weer terug naar huis.


EINDE